بیوگرافی عسل بدیعی+تصاویر عسل بدیعی

عسل بدیعی (زادهٔ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۶، تهران – درگذشتهٔ ۱۲ فروردین ۱۳۹۲، تهران)^[۲] بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران بود.

عسل بدیعی دانش‌آموخته علوم تغذیه از دانشگاه آزاد اسلامی است. فریبرز عرب‌نیا همسر سابق وی بوده است.^[۳]

وی فعالیت حرفه‌ای خود را از سینما و با فیلم بودن یا نبودن در سال ۱۳۷۵ آغاز کرد.^[۴] او در انتخابات ریاست جمهوری ایران سال ۸۸، از طرفداران میرحسین موسوی بود.

فعالیت هنری

وی در اولین فیلم خود با نام بودن یا نبودن در نقش دختری ایفای نقش می‌کند که با کمک قلبی که از یک پسر جوان دچار مرگ مغزی به او پیوند زده می‌شود از مرگ نجات می‌یابد.^[۶] حضور موفقش در این فیلم به حدی تاثیرگذار بود که تمامی اهالی سینما معتقد بودند که یک ستاره جدید در سینما ظهور کرده است. فیلم بعدی‌اش، دست‌های آلوده به کارگردانی سیروس الوند بود که در آن، در کنار ستاره‌های مشهور سینمای ایران یعنی هدیه تهرانی، امین حیایی و ابوالفضل پورعرب ایفای نقش می‌کرد.^[۷] همچنین وی در یکی از آخرین کارهای خود در تله‌فیلمی با نام به «سلامت بانو» در نقش زنی به ایفای نقش پرداخت که دچار بیماری غیرقابل درمانی شده و تنها سه هفته بیشتر از عمرش باقی نمانده است

سینمایی

(۱۳۸۷) شیرین (عباس کیارستمی)
(۱۳۸۶) هم‌خانه (فیلم) (مهرداد فرید)^[۹]
(۱۳۸۵) سربلند (سعید تهرانی)
(۱۳۸۴) پروانه‌ای در مه (محمدجواد کاسه‌ساز)
(۱۳۸۲) شمعی در باد (پوران درخشنده)
(۱۳۷۹) از صمیم قلب (بهرام کاظمی)
(۱۳۷۹) هفت پرده (فرزاد مؤتمن)
(۱۳۷۸) دست‌های آلوده (سیروس الوند)
(۱۳۷۶) بودن یا نبودن (کیانوش عیاری)

فیلم تلویزیونی

نیلا زنده است^[۱۰]
به سلامت بانو (۱۳۹۱)
خانه پدرم (۱۳۹۱)
بلوتوث‌تو روشن کن (۱۳۹۰)
نامه‌ای به خواهرم (۱۳۹۰)^[۱۱]
راه رفتن روی خطوط (۱۳۸۹)
روز هشتم (۱۳۸۸)
در فلق بود (۱۳۸۸)^[۱۲]

قفل یعنی کلید (۱۳۸۷)
مرد زیبا (۱۳۸۷)
آبی گاهی آسمان (۱۳۸۶)
اکباتان (۱۳۸۶)
مزد عشق (۱۳۸۶)^[۱۳]
غزل

مجموعه تلویزیونی

ششمین نفر (۱۳۹۰)، کارگردان: بهمن گودرزی
زمین انسان‌ها (۱۳۸۹)،^[۱۴] کارگردان: ابوالحسن داودی
تا صبح (مستانه) (۱۳۸۵)،^[۱۵] کارگردانان: مجید جوانمرد و محمد علی آهنگر

فیلم کوتاه

اصغر پیکان، همسرش و زندگی کمی غیرعادی تر (۱۳۸۸)،^[۱۶] کارگردان: هومن سیدی
من تنها (۱۳۸۴)،^[۱۷] کارگردان: شبنم قلی خانی
آخرین ساعات زندگی یک مرد معمولی

درگذشت

وی در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ به حالت کما رفت و پس از انتقال به بیمارستان لقمان در روز ۱۲ فروردین دچار مرگ مغزی شد، در گزارش‌های اولیه خبرگزاری‌ها در مورد علت مرگ به مواردی همچون مسمومیت شدید دارویی، ایست قلبی و مشکلات تنفسی اشاره شده بود.^[۱۹]^[۲۰]^[۲۱] در واکنش به این اخبار رضا داوودنژاد همسر خواهر عسل بدیعی، مسمومیت دارویی را شایعه دانست و مشکل قلبی ناشی از دشواری تنفسی و در نهایت مرگ مغزی را سبب مرگ وی اعلام کرد.^[۲۲] در نهایت در روز ۱۳ فروردین پزشک وی علت مرگ مغزی را پارگی عروق مغزی و به دنبال آن خونریزی مغزی و ایست تنفسی عنوان کرد. دکتر سهرابی اعلام کرد که پس از بررسی‌های پزشکی، مشخص شده ضایعه نخاعی در پشت گردن باعث مرگ مغزی وی گردیده است.^[۲۳]^[۲۴]همچنین اعلام شد طبق موافقت خانواده وی و هم چنین میل باطنی وی و در خواستش برای اهدای اعضایش همهٔ اعضای داخلی از جمله کلیه، کبد، قلب و ریهٔ وی اهدا خواهد شد.^[۲۵]^[۲۶]^[۲۷]

بنابر گفته رضا داودنژاد ریه، قلب، دو کلیه و کبد وی در طی روزهای ۱۴ و ۱۵ فروردین به بیماران نیازمند پیوند زده شد.^[۲۸] پیکر عسل بدیعی هجده فروردین از روبه‌روی تالار وحدت به سمت بهشت زهرا تشییع شد و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.^[۲۹]^[۳۰]^[۳۱]

ترانه‌ای نیز با نام «روزهای بی عسل» با صدای امیرمسعود و دکلمهٔ مریم حیدرزاده منتشر شده است

تصاویر عسل بدیعی